เกร็ดเล็ก ๆ ที่ผลลัพธ์ไม่เล็กตาม “หนีบจักกะแร้” ??!!


การหนีบจักกะแร้

เห็นหัวข้อแล้วหลายท่านอาจจะงงว่า เอ๋…โยนโบว์ลิ่งมันเกี่ยวอะไรกับการหนีบจักกะแร้ด้วย  สิ่งที่ผมอยากจะบอกวันนี้เรียกได้ว่า เป็นผลลัพธ์ของการหนีบจักกะแร้นิดเดียว  แต่สั่นสะเทือนไปถึงดวงดาว (เวอร์ไปนิดดดส์)

คือ ก่อนอื่นต้องบอกนิดหนึ่งครับว่า ช่วงนี้ผมกำลังแก้ไขปัญหาของมือ  เวลาที่ Back swing ไปประมาณก้าว สองไปสาม ลูกบอลมันจะคว่ำเข้ามาหาตัว  ส่วนมือจะกลายเป็นอยู่ด้านขวาของบอลแทน

รูปประกอบ

มืออยู่ข้างนอก

ซึ่งจริง ๆ สิ่งที่ควรจะเป็นมันควรจะอยู่ด้านหลังของบอล ตลอดวงสวิง  เพราะว่ามันจะทำให้จังหวะที่เรา Release บอลสามารถทำให้มือเราอยู่ในตำแหน่งหลังบอล ซึ่งจะทำให้บอลมีประสิทธิภาพมากสุด (สปีด และ รอบจะมาเต็มมาก)

รูปประกอบ

มืออยู่หลังบอล

หลายท่านอาจจะเคยได้ยินคำว่า การปล่อยบอล แบบก้ามปู  จริง ๆ มันก็ไม่ได้ผิด  แต่มันก็จะทำให้ประสิทธิภาพของบอลไม่ได้ออกมาเต็มที่  ซึ่งสาเหตุที่กลายเป็นอย่างนั้น โดยไม่ได้ตั้งใจนั้น จริง ๆ อาจจะมาตั้งแต่วงสวิงที่ไม่ได้แนบลำตัว  จึงทำให้ตำแหน่งของลูก และมือ ไปอยู่ในตำแหน่งดังกล่าว

สำหรับวันนี้ผมจะขอเสนอวิธีแก้ไขที่สามารถแก้ได้ง่ายที่สุดแล้ว  และส่งผลลัพธ์ได้เห็นผลที่สุดเช่นกัน  คือ  

  1. เวลาที่เรายืนบน Approach ให้เรานึกไว้เสมอว่า เราจะหนีบจักแร้เราเอาไว้
  2. เมื่อเรา Push บอล ออกไไป  เราก็ยังนึกอยู่ ซึ่งนั้นจะทำให้แขนเราแนบลำตัว
  3. เมื่อเราปฏิบัติ 2 ข้อเสร็จเรียบร้อย  สิ่งที่ตามมาคือ  บอลจะไปอยู่ในตำแหน่งที่เราต้องการเองอย่างไม่น่าเชื่อ

ปล.  วิธีการฝึกโดยง่าย ให้นำผ้าเช็ดบอลก็ได้  มาเหน็บ จักกะแร้ไว้ รักษาให้ผ้าไม่ตกลงมา จนกระทั้งก้าว สองไปสาม  และสิ่งที่ได้ตามมาก็คือ

  • วงสวิงของท่าจะเป็นเส้นตรงมากขึ้น
  • ตำแหน่งของมือจะอยู่ด้านหลังบอลมากขึ้น
  • บอลจะมีสปีด และ Power มากขึ้น (อันนี้ต้องประกอบกับ Timing ที่ถูกต้องด้วยนะครับ)

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *